Blind Living

หลายครั้ง ที่ผมพบคำถามมากมายจากคนทั่วไป โพสต์ถามกันในเว็บบอร์ด ประมาณว่า “คนตาบอดใช้ชีวิตอย่างไร” มีกระทั่งว่า “คนพิการประเภทไหน ใช้ชีวิตได้ลำบากที่สุด” ซึ่งคำตอบส่วนใหญ่ที่คนปกติมักตอบกัน ก็จะเป็นทำนองเดียวกันก็คือ “คนตาบอด เป็นความพิการที่ใช้ชีวิตยากที่สุด ตามองก็ไม่เห็น ถ้าหูหนวก ยังไปไหนมาไหนได้ ถ้าประเภทร่างกาย ก็ยังมองเห็นและได้ยิน มีตาบอดนี่แหละ ลำบากสุดแล้ว” ถามว่าความคิดทำนองนี้ถูกต้องหรือไม่...คำตอบคือ ไม่ถูกเสียทั้งหมดครับ

   หลายครั้ง ที่เวลาคนตาบอดจะไปไหนมาไหน หรือจะทำอะไร ส่วนใหญ่ ก็มักจะได้รับการดูแลที่ดีกว่าคนปกติทั่วไป ซึ่งนั่นถือเป็นสิ่งที่ดีมาก ในความรู้สึกของคนตาบอด
เพราะต้องยอมรับว่า บางอย่าง หรือบางสถานการณ์ เราก็ไม่สามารถที่จะพึ่งพาตนเองได้เต็มที่มากนัก ดังนั้นจึงต้องมีบุคคลทั่วไป คอยให้การช่วยเหลือในบางครั้ง...และนี่เอง
คือที่มาของคำว่า "คนพิเศษ" หรือหากอยู่ในวัยเรียน ก็จะถูกเรียกว่า "เด็กพิเศษ" นั่นเองครับ

หลายคนถามหาโอกาส แต่ไม่วิ่งหาโอกาส

ยิ่งโดยเฉพาะคนตาบอดด้วยแล้ว มีหลายคนที่บอกว่าตนไม่ได้รับโอกาส หรือโอกาสมีไม่มากพอ

แต่ผมว่าที่จริงแล้ว ถ้าเราวิ่งหาโอกาส คนตาบอดเราก็มีโอกาสนะ

ในปัจจุบัน คนไทยยังขาดความรู้พื้นฐานที่เกี่ยวกับคนตาบอดอยู่มาก คนบางกลุ่มยังคิดอยู่เลยว่า คนตาบอดจะทำอะไรได้ แม้แต่อาบน้ำกินข้าวยังต้องมีคนช่วย เชื่อหรือเปล่าว่าความคิดแบบนี้ยังหลงเหลือในสังคม แถมเยอะด้วย

คนไทยราวเจ็ดสิบล้านคน จะพอเข้าใจคนตาบอดอยู่บ้างราวๆ 25% และยอมรับในความสามารถของคนตาบอดจริงๆ คงประมาณ 10% ได้มั้ง