เขายืนหันซ้ายหันขวาพยายามจับสำเนียงใดก็ตามที่จะลอดเม็ดฝนกระหน่ำมาให้ได้ยิน มือหนึ่งถือร่ม อีกมือกำด้ามไม้เท้าขาวไว้มั่น เกร็งชนิดจะให้หนึ่งในสองหลุดไปมิได้เป็นอันขาด
"คุณ!"
มีเสียงเรียกแว่วมากับสายฝน ยกร่มสูงขึ้นอีกนิดเพื่อฟังว่ามาจากทางไหน ไม่ได้ยิน แม้ฝีเท้าก็ไม่ได้ยิน กระทั่งเจ้าของเสียงเดินฝ่าม่านน้ำเข้ามาใกล้ ดวงตาที่ยังพอจับแสงได้บ้างจึงรับภาพเงาข้างขอบร่ม
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ให้ช่วยไหม"
เขารู้สึกว่าริมฝีปากแย้มออกเป็นยิ้มอย่างสำนึกขอบคุณที่สุด
"ขอโทษนะฮะ ไม้เท้าผมติดอยู่ตรงซอกตะแกรงท่อ ช่วยผมงัดหน่อยได้ไหมฮะ"
ร่างซึ่งมีส่วนสูงใกล้เคียงกันก้มลงขยับตะแกรงปิดท่อน้ำอยู่ครู่ก็ถามขอแรงช่วยดึง เขาปล่อยมือจากร่ม เปลี่ยนมากุมวัตถุสำคัญคู่ชีพแล้วเกร็งกำลังงัด ภาวนาขอให้มันไม่หลุดลงไปเมื่อตะแกรงพ้นขึ้นมา...สองร่างลื่นไถลตามพื้นเปียก ทั้งแรงมือ แรงลื่น งัดแผ่นเหล็กหนักพลิกดังผางสนั่น ข้อแขนที่เกร็งอยู่แล้วหลุดออกจากขอบตะแกรงและไม้เท้าพร้อมกัน เสียงต่อมาทำให้ใจสะท้าน…มันคือเสียงพลาสติกรูดร่วงลงไปข้างล่าง!
เงาของหล่อนหายพ้นไปจากข้างกาย ปล่อยให้เขายืนหมุนคว้าง ใจไม่อยู่กับตัว เสียงฝนดังกลบจนไม่ได้ยินว่าหล่อนทำอะไรอยู่ที่ไหน มารู้ตัวอีกทีเมื่อมือเปียกยื่นแตะไหล่ วัตถุแข็งยาวดันส่งเข้ามาที่แขน เขารับมันมาถือ ขอบคุณอย่างนอบน้องจนอีกฝ่ายตอบด้วยรอยยิ้มว่าไม่เป็นไร แล้วอาสาไปส่งบ้าน
"ไม่เป็นไรฮะ ซอยหน้านี่ก็ถึงแล้ว ขอบคุณนะฮะ"
"งั้นเดินทางปลอดภัยนะคะ"
หญิงนิรนามจากไป เขากำไม้เท้าลื่นน้ำเน่าสกปรกไปทั้งมือ นี่คือความทุลักทุเลรายวัน คือการก้าวหน้าบนเส้นทางแห่งความไม่แน่นอน อาจมีหลืบท่อน้ำหรือพื้นขรุขระให้ปลายไม้เท้าติด ส่งด้ามอัดเข้ากลางท้องเป็นระยะเมื่อรีบ และบางครั้งก็อาจมีคนแปลกหน้าบ้าง รู้จักบ้าง ถาม แซว และเดินผ่านไปด้วยรอยยิ้มที่จับได้เพียงเสียง ไม่เคยมองเห็นว่าเป็นอย่างไร ถนนเดิม เป้าหมายเดิม กลับหาความแน่นอนไม่ได้บนทุกพื้นผิวเบื้องหน้า
เขายื่นไม้เท้าให้ฝนชะน้ำเหม็นออกไปแล้วเร่งฝีเท้าแข่งกับเวลา ยังมีตะแกรงข้างหน้าอีกสองจุด จะผ่านไปด้วยดีหรือไถลถลำอีกนั้นบอกยาก หากจะมีสักสัปดาห์ที่ไม่ต้องกังวลกับท่อน้ำเหล่านี้ ไม่มีอุบัติเหตุให้กระแทกหรือติดอะไร เขาคงหาร้านนั่งฉลองอย่างปลื้มปริ่มสักที
หรืออย่างน้อยขณะที่รอ ขอเพียงเห็นมนุษยธรรมของมนุษยชนประเทศนี้บ้างในวันฝนตกก็ยังดี
ผู้อ่านสามารถสนับสนุนเว็บไซต์ โดยการอุดหนุนนิยายบนเว็บไซต์ เขียนกันดอทคอม เว็บไซต์อ่านนิยายที่คนตาบอดเป็นเจ้าของ และอยากให้สังคมการอ่านเป็นของคนทุกกลุ่ม ไม่ว่าตาดีหรือตาบอด
แสดงความคิดเห็น